[信中国]刘涛朗读赵一曼的信

Dióxido de carbono

Fórmula estrutural
Xeral
Nome IUPAC	Dióxido de carbono
Nomes comúns	Anhídrido carbónico Gas carbónico Xeo seco (en estado sólido)
Fórmula química	CO2
Aparencia	gas incoloro
Número CAS	124-38-9
Físicas
Masa molecular	44,0 um
Punto de fusión	216 K (-57 °C) (presurizado)
Punto de ebulición	sublima a 195 K (-78 °C)
Densidade	1,6 ×103 kg/m3 (sólido) 1,98 kg/m3 (gas a 298 K)
Solubilidade	0,145 g/100ml de auga
Termoquímica
ΔfH0gas	-393,52 kJ/mol
ΔfH0sólido	? kJ/mol
S0gas	213,79 X·mol?1·K?1
S0sólido	? X·mol?1·K?1
Seguranza
Frases de Risco e Seguranza	R: - S:9, 23
Inxestión	Pode causar náuseas, vómitos, hemorraxia gastrointestinal.
Inhalación	Asfixia (sufocamento), causa hiperventilación.
Pel	O xeo seco pode ocasionar ulceracións.
Ollos	Pode levar á cegueira.
Máis información	Hazardous Chemical Database
Salvo cando se especifica o contrario, considéranse as condicións normais de temperatura e presión.

百度 沿着经济体制和社会管理改革这条主线，围绕经济调节、市场监管、社会管理、公共服务等政府基本职能，机构改革的脉络清晰可见。

O dióxido de carbono (antes anhídrido carbónico) é un composto químico constituído por dous átomos de osíxeno e un átomo de carbono. A representación química é CO₂. O dióxido de carbono foi descuberto polo escocés Joseph Black en 1754.

Características

é un gas incoloro, inodoro e insípido, de fórmula CO₂, que se produce pola oxidación completa do carbono nos procesos biolóxicos e industriais ou como consecuencia dos incendios forestais, por po?er dous exemplos á parte da respiración humana. é un composto covalente.

Debido á utilización, cada vez maior, dos combustibles fósiles e á proliferación dos incendios forestais, a porcentaxe de dióxido de carbono na atmosfera está aumentando progresivamente desde o inicio da revolución industrial (a mediados do século XVIII era do 0,0289 %, a mediados do século XX do 0,03 % e a finais do mesmo século, do 0,035 %), polo que constitúe un contaminante atmosférico que contribúe ó incremento do efecto invernadoiro e, consecuentemente, á elevación da temperatura da atmosfera, cun imprevisible efecto sobre o cambio climático.

O dióxido de carbono é soluble en auga, tendo a súa solución carácter ácido, o que favorece a disolución das rochas calcarias.

A denominación anhídrido carbónico non se admite nas normas de nomenclatura química inorgánica da IUPAC, aínda que se usa moito de xeito tradicional.

Os animais ao respiraren toman osíxeno da atmosfera e devólveno en forma de dióxido de carbono. Por outro lado, as plantas retiran este gas do aire e utilízano na fotosíntese. Este proceso, denominado ciclo do carbono, é vital para a manutención dos seres vivos.

Estruturalmente, o dióxido de carbono está constituído por moléculas de xeometría lineal e de carácter apolar. Por iso as atraccións intermoleculares son moi débiles, tornándoo, en condicións ambientais, un gas. De aí o seu nome comercial gas carbónico.

O CO₂, mantido en determinadas cantidades no aire atmosférico, é un dos gases responsábeis da temperatura terrestre. Sen este gas a Terra sería un bloque de xeo. Por outro lado, un exceso de CO₂ impide a saída da calor da atmosfera, provocando un quecemento do planeta denominado efecto invernadoiro. Constitúe un 0,03% en volume da atmosfera (en aumento por procesos diversos de actividades humanas), de onde o toman as algas e as plantas para fixar o carbono en forma de materia orgánica, entrando así este elemento no seu ciclo bioxeoquímico.

Nas últimas décadas, debido á enorme queima de combustibles fósiles, a cantidade de gas carbónico na atmosfera aumentou moito, contribuíndo ao quecemento do planeta.

Aplicacións

• O CO₂ é utilizado en bebidas (bebidas carbonatadas) para darlles efervescencia.
• é utilizado en extintores durante os incendios para illar o osíxeno do combustible.

Riscos

• Inxerido pode causar irritación, náuseas, vómitos e hemorraxias no tracto dixestivo. Inhalado produce asfixia.
• O xeo seco en contacto coa pel causa queimaduras.

Véxase tamén

Outros artigos

• Carbono
• Respiración
• Fotosíntese
• Ciclo do carbono
• Efecto invernadoiro

Ligazóns externas

• Dry Ice information Arquivado 03 de abril de 2004 en Wayback Machine.
• Basan Z. Shakhashiri: Chemical of the Week: Carbon Dioxide^{[Ligazón morta]}
• Keeling, C.D. and T.P. Whorf: Atmospheric carbon dioxide record from Mauna Loa, 2002